Jæja...

...þá er afmælishrinana að baki og ekki morgunverðarpartý hér, löngu fyrir fyrsta hanagal, aftur fyrr en að 8 og ½ mánuði liðnum. 

Þar sem ég átti svolítið orlof inni hef ég átt þess kost að taka mér svolítið frí núna í desember, þegar skólastúlkurnar okkar sem verið hafa í hlutavinnu hafa dottið inn í fulla vinnu í jólafríinu sínu. Dásamlegt. Var í fríi á mánudag og á frí í dag.  Skrapp reyndar á mánudaginn á svolítinn hátíðarfund hjá leikskóla- og menntaráði, en það var meira afþreyging en vinna. 

Þangað kom Freyja Haraldsdóttir ásamt Ölmu til að kynna bókina sína Postulín. Mikið sem hún hafði sterk áhrif á mig þessi unga kona. Hún er sannarlega í miklum og ólýsanlegum fjötrum líkamlega en hugur hennar er laus við fjötra sem við mörg burðumst með. Hún er greinilega skarpgreind og með svo skýra sýn á lífið og tilveruna og forgangsröðun í menntun og lífsgildum að það hreif mann með sér. Þó að við getum ekki losað hana undan hennar líkamlegu fjötrum þá getur hún örugglega losað okkur undan okkar andlegu. Takk, Freyja fyrir frábæra kynningu og umræður. 

Á þennan fund kom líka Sigrún Aðalbjarnardóttir prófessor með kynningu á bókinni sinni: Virðing og umhyggja – ákall 21. aldarinnar. Ótrúlega spennandi rit sem fjallar um það sem mér er hugleiknast um þessar mundir í skólastarfi. Kannski gef ég mér einhvern tíman tíma til að blogga svolítið um hugrenningar mínar um þessi mál. 

Það er reyndar svo margt um leikskólamál sem mig langar að skrifa um en gef mér aldrei tíma til. Læt alltaf eftir mér að hamra á þetta lyklaborð án þess að ígrunda mikið það sem hér fer inn en vil ekki skrifa um leikskólamál með þeim hætti. Þar vil ég vanda betur til verksins og það verður til þess að ég set ekkert niður. – skollinn, ég sé það núna að það er ekki nógu gott – kannski endurskoða ég þetta. 

Jæja, en nóg um þetta í bili. Framundan dásamlegur frídagur til að hnýta þá fáu lausu enda sem enn eru eftir í jólaundirbúningnum. Hér kúra jólagjafir í ýmsum skúmaskotum og kökudallar með einum fimm smákökusortum í hillum (sem nb. ég hef ekki bakað allar). Á mánudaginn bakaði ég svo nostalgíukökuna hennar mömmu í þremur eintökum, enda verður hún jólakveðjan mín til fjölskyldna bræðra minna þessi jólin eins og þau síðustu (uss ekki segja frá). Mínir synir umla af ánægju þegar þessi kaka er bökuð enda finnst þeim, eins og mér, hún ómissandi hluti jólahaldsins. Þetta er formkaka þar sem blandast saman á dásamlegan hátt súkkulaði og kanill, smurð í lögum með smjörkremi og hjúpuð með súkkulaðiglassúr. 

Nú og svo sér fyrir endann á ofurlitlu handverki sem kemur til með að verma jólapakka eins fjölskyldumeðlimsins og svo kropp hans eftir jólin . 

Já, jólin eru dásamlegur tími og þó að óneitanlega sé yndislegt að hafa froststillur og snjóföl þá skiptir veðrið mig engu máli. Fyrir mér eru jólin nefnilega hugarfar.

Athugasemdir

[Beta (IP-tala skráð) 21.12.2007 kl. 08:19]

Ég get sagt þér að ég veit um ýmsa sem bíða spenntir eftir að jólakakan hennar ömmu komi í hús. Enda eigum við mörg svo sterka jólaminningu tengda þessari köku. Dásamlegt að fá svona sendingu.

[Þórhildur Helga Þorleifsdóttir, 22.12.2007 kl. 00:12]

Ohhhh, engin uppskrift ??