Hlýrra en allt sem hlýtt er

Ég átti erindi í Reynisholtið mitt í gær vegna undirbúnings námskeiðs sem fyrirhugað er að við Sigurlaug höldum ásamt Helenu í Náttúruskólanum fyrir starfsfólk Grænfánaleikskóla hjá Borginni.

Ég gekk auðvitað inn á deildir og fékk afar ljúfar móttökur frá ungum (og eldri reyndar líka) vinum mínu.

Ein 5 ára vinkona mín stökk á fætur, faðmaði mig og sagði: "HVAR VARSTU?"

Ég strauk henni um vangann og svaraði: "Ég var í hinni vinnunni minni, nýju vinnunni minni... (mér mætti augnarráð sem sagð - Og hvað?) Ég: ...en ég kem í heimsókn!"

Hún: "Ohhh, ég elska þig svooo mikið!"  

Athugasemdir

[Beta (IP-tala skráð) 13.8.2008 kl. 13:01]

Mikið var þetta sætt. Þau eru svo dásamlega þessi börn og segja auðvitað bara það sem þeim finnst.

Mikið rosalega ertu annars búin að vera duglega að blogga. Dásamlegt !

Sjáumst vonandi fljótlega

Beta

[Ingibjörg Margrét , 13.8.2008 kl. 13:33]

Jamm, svona athugsemdir ylja manni af því að börn eru svo einlæg og falslaus.

Varðandi bloggdugnað þá er svo gott að henda inn nokkrum blogglínum inn á milli lína í skýrslugerð

[Kristín Dýrfjörð, 13.8.2008 kl. 17:39]

Eins og við vitum þá slær leikskólakennarahjartað inn á deildum, þar er næringin.

[Birna (IP-tala skráð) 14.8.2008 kl. 15:06]

...og fórstu ekki bara að gráta?  Aldeils ljúft að eiga svona skilaboð í hjartaholunni.  Já, hef aldeils tekið eftir bláu skellunum á mínum stóra palli upp í sumó! Haustið nálgast með sinni litadýrð